üzüyor beni...varlığının umursanmaması, herkesin kendini düşünüp bencil yaşaması, 4 bilezik için 3 çocuğun öksüz kalması, üzüyor ülkem beni... "namus"unun gece yarıları pazarlanması, doğru söyleyenin dokuz köyden kovulması, insanının senin için iyi birşeyler yapmaması, üzüyor ülkem beni... dağlarında gezen ecel korkusu, kardeşin kardeşi katlettiği o kan kokusu, herkesin "ne olacak bu ülkenin hali?" diye sorusu, üzüyor ülkem beni... ekmek parası bulamayanın yüzündeki acizlik, zenginin savurduğu para;bir gecelik, kimsenin kimseye duymadığı merhametseverlik, üzüyor ülkem beni... insanlarının arasında saygı,hoşgörü kalmamış, silahı beline takan kendini adam sanmaya başlamış, kimse de artık OSMANLI dan eser kalmamış, üzüyor ülkem beni... çete çete içinde sana pusu kurmuş, kanı beş para etmeyen köpekler,seni içten vurmuş, haberin olmadan arkandan ne işler dönmüş, üzüyor ülkem beni... ne başa geçenlerde fayda var,ne milletinde, korkum seni bu hale getirenlerde, daha ne çok şikayet var senin için dillerde, üzüyor ülkem beni... seni çok seviyorum, herkesin seni çok sevmesini istiyorum, senin hatırına adam gibi yaşansın, bu düzen değişsin istiyorum, ama bu düzen eksi yolda gidiyor, üzülüyorum.... |
üzülüyorum...."
üzülmemek mümkünmü...
Duyarlı yüreğe saygı ve selamlarımla...