LAZHAR'AŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Lazhar’ın "Kimsesiz Ölüm" şiirini okuyunca çarpıldım resmen.. Eğer bu şiiri Kürtçe’ye çevirmezsem içimde hep bir ukde olarak kalacağını duyumsadım. Sağolsun kendisi her konuda bana yardımcı oldu.. Ve çevirdiğim bu şiiri ona atfettim..
Mirîna Bêkes
Paşé stasyoneki Berdim qelebalix tenahîya xwe Kulmi roji Ajotinim rû xwe ewra Sivik bûm perçek min jê biqete Paşé stasyoneki Xewné xwe berdim desté te Bişirîn xwe Du çavi wi qeti yek bedeneki Mina pisînga ka Wan’é Paşé stasyoneki Desti xwe berdidim desti te Ramana xwe, helbesteni xwe, dilé xwe Didme te binefş xwe binevşî Yek ji jiyîn xwe ne hatin kiriné Wé na baş nihêre Paşé stasyoneki Zehf bé dijwarim Min pêçe bi bihêz milé xwe Maç ke lévi min cara talî Mirîna ka bêkes Ewa ez tek jiyîn dikim Paşé stasyoneki Lîstik kuta dibe Perde hatin girtiné Li nihêre mist dike bedana min Serma mirîné bideng Herke tu dema haté? Seri te keti ber tengi Te berîya dê xwe kir Çevé xwe bigre u hes bike Ez li virim zaroka min Nézîk te me mina stasyoneké (BERF) KİMSESİZ ÖLÜM Bir istasyon sonra… Kalabalık yalnızlığımı bırakacağım güneşin avuçlarına bulutlara süreceğim yüzümü içimden bir parça kopunca hafifleyeceğim Bir istasyon sonra… Düşlerimi bırakacağım avuçlarına gülümsemelerimi... iki gözü ayrı tek bedende van kedisi gibi Bir istasyon sonra… Ellerimi bırakıyorum ellerinde düşüncelerimi,şiirlerimi,yüreğimi mor menekşelerimi bırakıyorum sana birde yaşanmamışlıklarımı onlara iyi bak emi Bir istasyon sonra… Çok güçsüzüm beni sarıp sarmalayacak güçlü kollarıyla dudaklarımdan öpecek son defa tek başına yaşadığım kimsesiz bir ölüm Bir istasyon sonra… Oyun bitiyor perdeler kapanıyor ölümün soğuk sessizliği bak tenimi okşuyor Gelirsen eğer? başın dara düştüğünde anneni özlediğinde gözlerini kapat ve hisset ben buradayım yavrum BİR İSTASYON YAKININDA BERF |
Anadolu gerçeklerimizin hüzünlü dizeleri.
Güzel ve etkileyciydi. Beğeniyle okudum
Tebrik eder, sevgiler saygılar sunarım.