&-ÖzLeDiM-&
Gece oldu gökyüzüm aydınlandı biranda,
yıldızım geldi baktı,halimi hatrımı sordu, konuştuk,dertleştik onunla, bana seni sordu, sustum,suskunluğum onu kızdırmış olmalı, en sevdiğim yıldızım kaydı, ellerimden gitti, tutamadım... tüm yıldızlarım, tek tek kayboldular gökyüzümden, biranda hava aydınlanmaya başladı, ay bile öylesine uzaktı ki, ışığı beni aydınlatmıyordu,saklanmıştı adeta benden, seni söyleyemedim onlara, aşkım uzakta diyemedim, uzakta olmana katlanamıyorum çünkü, özlemlerin en büyüğünü geliştirdim içimde, yıldızlar bile küçük kaldı gökyüzümde özlemimin büyüklüğünden, söyleyemedim,anlatamadım derdimi, hoş sana da anlatamamıştım derdimi ama, her neyse... gece oldu yine sen yanımda yoksun, yine sordular seni bana, susmadım,kaçtım onlardan, onlar benim çektiğim ızdırabı anlamadılar... anlamadılar seni her an özlediğimi, yokluğunun çekilmez, dokunamamanın verdiği o çekilmez acıyı, ya ben anlatamadım derdimi, ya da onlar anlamadı derdimi, şimdi sana söylüyorum; AŞKIM SENİ ÇOK ÖZLEDİM... belki anlarsın beni, anlarsında ölüme kadar benimle kalırsın belki, ÖZLEDİM,GÜCÜM YETTİĞİNCE ÖZLEDİM SENİ... |