acından umutlara
keder sinmiş üstüme yine
nikotin kokusu sarmış nefesimi azıcık içmişim sanırım bir garip ayaklarım olabildiğince kötümü evet... yaşanmış herşey sanki kalmamış yaşanılası bişeyler bişeycikler herşeyden tanıdık bir tad çok şeyi yitirmişim tüketmişim ve rüzgarlara veriyorum kendimi... söksün yüreyimden bu kederi koryarım kederin yanısıra of korkarım senden bir zerre uçmasın sevgili acıların en demlisi bu yakıyor geçtiği yeri korkarım birgün korkarım acıtmazsa yoklugun beni bedenimi ozaman işte kaybederim yaşanılası bu iklimi |