ELLER KALIRAteş yanar duman, gider, Kor yerinde küller kalır. Yaprak solar zaman gider Har içinde güller kalır. Bir düşmanın çıkar beşe, Dert yanarsın dosta eşe, En sonunda kalka düşe Söylediğin diller kalır. Gülen suratın asılır, Bağrına taşlar basılır, Dizinden derman kesilir Yürüdüğün yollar kalır. Eşin dostun uzaklaşır Düşmanın daha yaklaşır Sıcaklığın sende üşür Sarıldığın kollar kalır. Verilmiş ise kararım, Kendim çekerim zararım Ne kaybettim ne ararım Ahmet gider eller kalır. |