429- KİMSESİZ VE DE YALNIZVaramıyorum artık, ulaştıran yıldız yok Tüm yolları kesmişler, topraksız ve de karsız. Resmindeki resmini, kucaklar çerçeve yok, Kırmışlar ellerimi, etsiz ve de tırnaksız. An geçmez ki aklımdan, silinsin siluetin, Unutmayı unutup, kalmış iken yarınsız, Ben dünün gölgesinde, çizdiğin resimlerin, Umutları içinde, yanmaktayım dumansız. Biriler sevinmekte, gördükçe bu tabloyu, Gözlerine bakarım, derin derin anlamsız. Yolların çakılları, gönülden gelen suyu, Mecra, mecra bölmekte, ruhsuz ve de akılsız. Kaptanı yok mudur ki, bu gemi savrulmakta, Dalgaların içinde, kimsesiz ve de yalnız. Sihirli lambadaki, sensiz o da kaçmakta. Bir mezara girmişim, kumsuz ve de çakılsız. Şahin HANELÇİ 01.01.2008 Sefaköy. İstanbul |
selametlerle kalasın