Sor hele vicdanına, sor
Ben bu acıyı, bu hasreti
Çekmeye mecbur muyum
İnan bilmiyorum
Ölümüyüm, yaşıyor muyum
Senin eserin olsa da bu perişan halim
Neden be taş kalplim
Ben seni unutamıyorum
Neden?
Neden, ben senden vazgeçemiyorum
Neden, hala böyle seviyorum
Ben sevmem, sevilirim
Ben ağlamam, ağlatırım, diyormuşsun
Taş kalbin ile gurur, gurur duyuyormuşsun
Unutma, taşlar da ufalanır
Yağmur vurur, rüzgar vurur, toz olur
Unutma taş kalplim, taşlar da ufalanır
Paramparça olur
Kalmaz, senin de güzelliğin, gençliğin
Bak o zaman, gör bak o zaman
Ağlamayı da öğrenirsin, kahrolmayı da
Yalnızlık alır kollarına da bırakmaz bir daha
Hesabı ağır olur zalimliğin
Taş kalplim, öğrensene sende sevmeyi
İster miyim ben senin kötülüğünü
İster mi insan görmek, sevdiğinin düştüğünü
Hüznünü, boyun büküşünü
İster mi görmek, yıkılıp çöküşünü
Öğren taş kalplim, öğren sevmeyi
Açılır o zaman önünde, mutluluğa uzanan kapı
Uzat ellerini, al canımı, ruhumu
İnat etme taş kalplim, bırak bu huyunu
Sev, sevil
En büyük mutluluktur, sevmek sevilmek
Bunu böyle bil
N’ olursun inat etme, vazgeç bu huyundan
Vazgeç bu anlamsız gururundan
Unutma taşlar da ufalanır
Yağmur vurur, rüzgar vurur toz olur
Unutma
Unutma taşlar da kırılır
Dağılır yollara, üstüne basılır
Paramparça
Paramparça olur, taş kalplim
Taş kalplim...


Gürsel İLERİ