Bir Ben ÜşüyorumHep bir öfke içinde yaşadım biliyorsun Sensizliği taşıdım yılın dört mevsimine Bir sen eksiktin bende bir seni bekliyordum Bir seni koyamadım gönlümün kafesine Bir sen özlemdin bana, bir seni yaşamadım Sensiz dünya bomboştu, yoktun alışamadım Gelmiyordun nedense sana erişemedim Bir tas su dökemedim gönlümün ateşine Bırak açma yaramı gözlerim doldu yine Yüreğimde kan revan olanlar oldu yine Baş tuttu sanıyordum yine açıldı yine Yine başladı sevdam bir hazan mevsiminde Yine özlemim sana hasret yine başladı Her mevsim üşüyorum kışlar bende kışladı Ömrümüm tüm gününde içimde yağış vardı Bir kere ısınmadım şu sevgi ateşinde Mehmet Türkan |