Korktum
Sevmekten kim korkar ki, korktuğum sensin benim
Bir garip yolcusun sen, ayrı kalmaktan korktum Tatmadığım bir hazzın koynunda ilerlerken Keçemi atıp suya, taşa tutmaktan korktum Bağlayarak kendimi saçının tellerine Sürüklenip peşinden, gurbet gezmekten korktum Rüzgârlarla savrulup, kayanın kovuğuna Menzilsiz yaprak gibi, düşüp kalmaktan korktum Çaresi yok ölümün, sevmek bahane elbet Önden giden yolcular, sevmeye olmuş ibret Mecnun çöllere düşmüş, garibin derdi gurbet Kerem gibi ah çekip, küle dönmekten korktum Sen ucunda olsaydın açacağım kanalın Ferhat gibi külünge sarılırdım muhakkak Lakin aşkı kalmamış yaşadığım bu çağın Atıp külüngü göğe altta durmaktan korktum Mehmet Türkan |