elleri kınalım
Yokluğumda sel olmasın yaşların
yaşın yaşın ağlama yeditepenin sessizliğinde sancılanmasın yüreğin karaları bağlama ! elleri kınalım... eylül’ün hayata düşürdüğü hüzünden oralarda bir çift beyaz gül açarken ak güvercinlerim kanat açsın yeditepenin semalarında ertele ağıtlarını sen gülyüzlü çocuklarımız bir ömür mutluluk serbeti içsinler elleri kınalım! gelemedim olmam gereken yerde zalim gurbetin çıkmazlarında acılar nasıl kavurdu içimi yana yakıla baktımda bir çift martının gidişlerinde kuş olup uçamadığıma yandım elleri kınalım! |
İçmizde bitmek bilmez sancısı
Gelen gider konan göçer
Ne han kalır ne hancısı...
Şiirinizdeki yalnız dizelerdeki hüzün değil,
mızrak ucu gibi biçimlenmiş estetik de
insanın bağrını delip kalbe işliyor.
Şaban Aktaş tarafından 3/9/2008 3:54:15 AM zamanında düzenlenmiştir.