CENNET GÜLÜ (ne)N isan, kucaklarken öksüz yanımı Ar ettim sevdamdan sustum, lal oldum Bir ateş ki yakan köhne canımı Yandım gücenmeden, yandım kül oldum E zelden yüreğim acı düşkünü Görmesem ölürüm sevda köşkünü İçimde sır gibi tutup aşkını Mecnunun yandığı kızıl çöl oldum J arsesi beynimin, her an çökmekte Aşkta sensin gülüm acı çekmek de Bir yudum suda bir parça ekmekte Sen nimet oldun ben çıkmaz yol oldum L eylim ah sen yoksun, canım üşüyor Sebebim çok, başım öne düşüyor Azrail ardımdan boşa koşuyor Ben tek sana kurban, sana kul oldum A şk sende nimettir yar bende ziyan Var mıdır bu ıssız çığlığı duyan Sende Cennet Gülü, bende hezeyan Ve ben sevdim seni ve ben (d) el oldum ______________________________ Abdullah KABATAŞ - GEREDE |