KÜÇÜGÜM
Ufacık bir zerre olarak düştün içime
Ta benligimde hissettim seni... Adım adım yavaş yavaş besledim Hiç bıkmadan gelecegin günü bekledim... Binbir duygularla... Tarifsizdi bana hissettirdiklerin... Ve yaşattıkların tanımsız! Nasıl bir şeydin sen Neye benziyordun? Ellerin nasıldı,yüzün nasıl? Mesela ne renkti gözlerin...? Her anın ayrı bir heycanı vardı sen içimdeyken... Her haraketin ayrı bir çoşkuydu... Sen içerde oynadıkça ben varlıgını hissederek , Bir kat daha mutlu oluyordum... Hiç zor gelmiyordu seni taşımıak...! Bu yük dünyanın en kutsal yüküydü... Rabbimden bir armagandın bana.. Dünyaya gelme vaktin geldiginde Heycanıma engel olamadım Sonunda kavuşacaktık KÜÇÜGÜM....! Sonsuz bekleyişimiz mutlu sonla noktalanıyordu... Ve aldım seni kollarıma ,bu bir mucize... O kadar güzeldin ki KÜÇÜGÜM.. Minicik ellerin,mis gibi kokun vardı... Öyle masum öyle savunmasızdın ki... Seni öpüp koklamaya doyamıyordum... Bir yandan da benim olduguna inanamıyordum... İşte gelmiştin işte kollarımdaydın... Hayatımdaki tek gerçektin...! Bundan sonra ki yaşama sebebim....!!! |
çok güzel bir şiir annecim =)
zeynep...