Anneme...
Sevgi bir güneş gibi yüreğinde hiç eksik olmasın.
Sevgi değişiyor bu boşlukta Beynimdeki kanlar çekiliyor Gözlerim dalıyor uzaklara Nerdesin anne Çıkmaz bir yoldayım Kendimi arıyorum hayat denen kargaşada Geceleri korkuyorum Ellerini uzat anne Büyümek ne zor şeymiş Yalanlarla beslenmiş kalpler Acımasızca harcanmış hayaller Kurtar beni... Böylemi olacaktı herşey Yaşamaktan bıkmak İçindeki güneşi söndürmek Neden kıyıyorlar bize? Çiçeklerimizi kendi ellerimizle Suladık, büyüttük Şimdi de solduruyoruz Umut tohumları saç yüreğime Güneşimi bana geri ver Bir gün pişman olursam ki Olurum... Beni affet! Üç günlük dünyada Sevgi dolu yüreğini aç Ellerimi hiç bırakma anne! Çankırı - Mayıs 2001 |
yildizlari pesinde
Ay gibi parliyor
dünyalik sevilerinde
Yeryüzü topragi
cennet olmus
yüreginde.
===============
Sevgi pinari olamus
gül memelerden akan.
Annelerimiz, yarimiz, yarenimiz.