MELANKOLİK BİR AKŞAMDI
MELANKOLİK BİR AKŞAMDI
Melankolik bir akşamdı Hercai duyguların su yüzüne vurduğu Asık suratlı sevdaların çağırdığı Yanmış yürekler vardı kaçışan Vuslatın bile durduramadığı Bile bile kaçar mı insan Bu kadar sevda arasından Yalnızlık girdaplarında boğulmak için Lâkin, Beklediğimiz gün değil bu gün Canlar yanıyor için için Dur düşün sabret Nerede başlar nerede biter ayrılıklar Kaçmak çare değil Vuslat yoksada umut var Yaşamak için Melankolik bir akşamdı Göçebeydi ruhum avareliklerde Beklediğim son bu son değil Sessizlik korkulara gebe Aradığım her vuslat kapısında yalnızlık var Her yandan çevirmiş beni mazi Unutmak istesem de bırakmıyor yakamı Düşlerim yorgun, Hantal bir kaygı var içimde vurdumduymaz Susuşum çaresizliğimi örtüyor Ve gece yorgan gibi kapanıyor üstüme Beni sonsuz yollara sürüklüyor. Melankolik bir akşamdı Unuttuğum ne varsa bir bir hatırladım Ve ne biliyorduysam unuttum hepsini Karmakarışık hislerim başım çatlıyor düşüncelerle Sona vardırmıyor, Sana vardırmıyor hiçbir yol Beklemek beyhude bir heves oldu Umutlarımı çaldı gitti geceler Heyhat, Rüzgarın getirdiği esinti Son nefes oldu. Hüseyin AKOVALI |
coşkun akan yürekten sanırım...
tebrikler..