Ayrılık geceyeYorgun bir günün akşamı Sakakta acı sessizlik Kararttı içini karanlık gökyüzü Sakladı başını iki elin arasında Bakmadan yürüdü merdiveni ... Çaresiz odasına yöneldi Masasında kalemin asaleti Dost defterin sayfasını çevirdi Döküldü duyguların zülüm hükümranlığı ... Gözlerine kulaç atmıştı kalp Gülümsemede güneşlemişti ruh Ezber gerçeklerde kırılmıştı gün ... Son satırda yazıyordu ayrılık Kördüğüm olmuştu zaman Ruhunda yaraların demli sızısı Sustu. gitmeliyim dedi geceye Vazgeçmeli herşeyden Gitmeliyim dedi tekrar İhsan Seylan |
incelemenizi tavsiye etsem..
papatyalar yüreğinize