-Aşkı kim gözyaşlarıyla boğabilmiş ki...-


’Bilinmez bir yerlerde geziniyor ruhum.
Sanki yaşamamışım,
Sanki görmüşüm de unutmuşum...
Hayal meyal bir yerler,
Tanıdıklar, tanımadıklar,
Dostlar, düşmanlar...
Kırık dökük eşyalar,
Yıkılan evler...
Düşte miyim,
Düş mü hayatın içinde;
Bilmiyorum.
Bildiğim tek bir şey var:
Gözlerimi açamıyorum.’


’Kara gömülen bu şehir, ağlıyor bugün.
Gönül ikliminde gözyaşı sağnak sağnak...
Sensizliğin ikliminde korları küller örttü.’



’Korkuların gölgesinde ezilen sevgi,
Çaresizce bakınıyor etrafa
Ve...
’Öldü bil beni, yokum.’ diyor,
Sessizce...’


’Hoşçakal sözleri, elvedalar yetmez sevdaları tüketmeye.’



’Bu şehir çok ağladı bu sabah,
Her yer bembeyazdı gün ağarırken...
Kimse basmamıştı karlara,
Sevilenler, sevenler nerde? ’

3.1.2009
Serap Hoca