ADI SENSİN
Bulutlar gökyüzüne
Adını yazdığında Güneşin ışıltısıyla Yeryüzüne inen suretin, Adı sensin Yıkımın eşiğinde bir adam Umutsuzca beklerken Sense rıhtımda kaçmaya hazırsan Kara vicdanlı zalimin, Adı sensin Özleminin dayanılmazlığında Rüzgâr ta oralardan-uzaklardan Bir kadın kokusu getiriyorsa Ve bir hayalin gölgesinde Yaşanıyorsa aşk, yalanın Adı sensin Ayrılık saatinin henüz başı Hasret akşamları erken çökmüş meğer Vefasızlığın kara gölgesi indi-inecek Meyhaneler köşe başlarını tutmuş Bense öksüz sevdanın tenhasındaysam bir başıma Yalnızlığımın, Adı sensin Olsun, Olsun be! Benim sığınağımda meyhaneler olsun Bu izbe mekânın her santimine Katran karası ihanet gölgesini vururken Ayılmalıyım üç-beş kadehten sonra Arıyorsam kendimi, bunun Adı sensin Selam olsun, selam olsun! Sensiz doğan güneşe, Sensiz açan tomurcuğa, Sensiz alacağım her nefese, Seni düşünmeden, Seni sevmeden, Seni yaşamadan, Geçecek her güne, Her saate, Her dakikaya, Her saniyeye, Her an’ a Merhaba! Ünal TÜRKOĞLU |