kırılan şişe parçalarının üstünde gezindm farkında olmadan,
sonra bi baktım kanıyo ayaklarm.
kanıo ama canm acımıo .
senn yokluğunun terkedip gidişinn ardından ,
canımı hiç bişiy acıtmıo artık.
souk ewin koridorları ,
o sıcak günde bile buz kesio beni farkedince.
bi uğultu sarıo kulaklarımı...
bağırsam haykırsam boşunaymş gibi gelio
halbuki sesim bile çıkmıo sensiz bu dudaklardan.
sızlıorm kapıya her bakışımda,
her bakışımda biraz daha yok oluorm o kapıda.
gelişini hayal ederdm ama gidişini düşünemezdm.
aklımdan bile geçmzdi sensiz hayatta olcaım.
zaten şimdiki de hayat mı ?
insan nefes almadan nasıl yaşamaya çalışsada boşuna çırpınır ya,
bnmki de aynı o hesap aslında.
sen yoksun,
sesin yok,
varlığına ait hiç bir belirti yok dünyamda
bundan sonra yaşasam kaç yazar?sen yanmda olmadıkça...