ANLATAMADIM KENDİMİ...
Anlatamadım kendimi
Dağlar mı daha suskundu;ben mi? Gökyüzü mü daha uzaktı;yoksa sen mi? Dağlar; Ulaşılmaz gökyüzünün altında, İçine saklamış; Anlatamadığı öfkelerini, Kinlerini,sevdalarını. Her biri filiz vermiş üstünde. Sevdaları,aşkları çiçek açmış, Sevdalılara ulaşmış. Öfkesi,kini diken olmuş; Can acıtmış... Dökmüş dağlar içini. Taş yürekli dağlar; Anlatmış kendini, Dikenle,çiçekle, Bir ben anlatamadım kendi mi, Ne şiirle,ne sözle... Tuğbay BOZKURT |