ŞenZifiri bir sükuna bıraktı bu gece kendini kent kimi görsem mahcup kimi görsem şaşkın herkes suskun ve umarsız saçlarından güneş sağayım küçük adam ne çare! zaman zaman dedikleri yorucu bir zincirleme öylesine menfi öylesine alçak yarın yine gün doğacak zindanıma bir parça nohut bir parça ekmek bu hüzünler hep biraz mercimek kokar hep biraz mercimek . yarın bugün olunca derdi şair yarın bugün olunca zaman gülerek el sallayacak ardımızdan aldırma küçük adam sana yüzmeyi öğreteceğim kuytu bir koyda kendini denizin tuz kokusuna bırak bırak ki buradan uzaklaşalım bu insanlar biraz daha kalırsak eğer sağlam kalan son yanlarımızı da alıp söküklerini yamayacaklar şefkatimden yaralıyım diye beni züccaciyeci mi bildin a canım iyisi mi sen yine git de biraz su doku! eşsesliliğinin güzelliğine vurulayım güzel Türkçe’m kimileyin ne de şakacısın! |
yüreğinize sağlık şaire... lezzeti aşikar bir şiir okudum hanenizde... kaleminiz daim olsun ....