Beddua
Yar Ah’ını aldım , sevdana siyah çaldım!...
Ama bilemezdim ; Tutacak kadar derinden bir beddua edebileceğini. İnsan sevdiği zarar görsün istemezmiş ya , ’’O mutlu olsun da ben yanında olmasamda önemi yok’’ diyebilmeliymiş ya ; Seni de öyle sevenlerden sanmıştım!... Bu kadar mı çok canını yaktım ?! Bu kadar mı acıttım yüreğini ?! VAH... Böyle vicdansız , böyle gaddar olabilmek... VAH!... Kendi arzularım uğruna nasıl da hiçe saymışım seni, Sen en güzel hayallerinin başrolü yaparken beni ; Ben seni filmimin hiçbir karesine yakıştıramamışım... Böylesine acımasız böylesine vurdumduymaz nasıl olabildim Yar!.. Bağışlanması mümkün değil günahımın. Hiçbir kitapta yeri yok , Hiçbir kanunun affına sığınamayacak suçun sahibesiyim!... Ama yapma Yar... Böyle ağır cezalandırma beni!... Yalvarıyorum Yar çek beddualarını yüreğimden... Anlasana sevemiyorum artık ; Tam alıştım derken silip atıyorum bir kenara!... ’’Bana ne’’ deme yar , senin ahının esiriyim ben. Senin beddualarının... Üç/beş günlük sevdalarla cezalandırılıyorum , Bana böylesi yakışmaz bilirsin!... ’’Bilirim de neden gittin ’’ Sus Yar!... Çınlatma kulaklarımı ,korkularımı hatırlatma yine bana. Küçüktüm ben ; minicik... Oysa büyük hayaller peşindeydi yüreğim!... Sen çok erkendin daha... Seninle olmak , sana ait olmak çok erkendi bana!... Anla Yar , anla artık... Yalvarıyorum Yar çek beddualarını yüreğimden... Şimdi adını bile bilmediğim bir diyardasın , Belki başkasıyla mutlu bir hayatı paylaşıyorsun , Benli hayallerini onunla yaşıyorsun... Bırak Yar , bırak beni artık!... Boynumda günahımın,ahının hançerleri... Yüreğimde hiç dinmeyecek bir azap... bu ceza ağır bana , sevmek haram bana ; Oysa ben seni hiç sevmedimki yar, hiç sevmedimki.... unut artık bizi ,unut geçmişimizi ve azad et beni.... |
iyisin şairem
ışıkla