Zede TamircisiYine ellerimiz bir sokak kedisi arıyordu Aşk onarsın istedik kırık dökük içimizi Peçeteye yazıp verecek sandık mutluluk formülünü Aşk dokunacak elbette kimsenin giremediği dehlizlere Periler süsleyecek dedik o gün hayat cibinliğimizi Sen ‘ben’ olmuştun, ben her zaman ‘sen’dim zaten Zamanın önüne geçmek zorladı çeperlerimizi Dizlerinin dibine suskun çöreklendim yanaklarım kırmızı Durmalarım asıldı bakışlarındaki darağaçlarına Kavrulmuş unutulmuş esir yarınlarıma Ellenmeyen kapı zilleri Çalınmayan kalpler Korkusuz gözaltı şişmeleri eklendi Aşk onarsın istedik perişan yanlarımızı Pardösümüze iliştirilmiş yazgılar sığmadı kentin daralan sokaklarına Aşk dokunacak elbette dilin dönmediği anlarda senliliğe Düşler ışıldatır sandık o gece karanlığımızı Sen ben yok olduk… Bir toz duman üstü kokusu isli Acısı gerçek öykülerin efendisi misali ‘biz’ olduk tamiri için yaralarımızın Bir fırtına üstü yakası simli Yankısı ürkek türkülerin sırdaşı misali ‘biz’ olmalıydık dedik Olabilirsek… 05.02.09 Nadir Keleş |
imgeler ve özgün mesajlar içeriyor
tebrikler