Sevilmeden sevmekten daha feci bir şey yoktur. TURGENYEV
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ÖLÜM ÜZERİNE_1
Asilsoy
4,0 / 1 kişi ·0 beğenme · 7 yorum · 1992 okunma
 ÖLÜM ÜZERİNE_1 |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ÖLÜM ÜZERİNE_1 şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
KalpAgrısı
25 Şubat 2009 Çarşamba 20:25:25
Cevap Yaz
RAHİKA/KARS.36
4 Şubat 2009 Çarşamba 18:48:06
o kadar doğru ki bu dizeler bu dünya kimseye kalmıycak
kardeşim kutlarım sizi
kardeşim kutlarım sizi
ulkuduysak
4 Şubat 2009 Çarşamba 14:55:27
RİNDLERİN ÖLÜMÜ
Hâfız'ın kabri olan bahçede bir gül varmış;
Yeniden hergün açarmış kanayan rengiyle,
Gece, bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış
Eski Şiraz'ı hayâl ettiren âhengiyle.
Ölüm âsûde bahar ülkesidir bir rinde;
Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter,
Ve serin serviler altında kalan kabrinde
Her seher bir gül açar; her gece bir bülbül öter.
Yahya Kemal Beyatlı
Ölüm,
Bütün canlılar için kaçınılmaz son.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Hâfız'ın kabri olan bahçede bir gül varmış;
Yeniden hergün açarmış kanayan rengiyle,
Gece, bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış
Eski Şiraz'ı hayâl ettiren âhengiyle.
Ölüm âsûde bahar ülkesidir bir rinde;
Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter,
Ve serin serviler altında kalan kabrinde
Her seher bir gül açar; her gece bir bülbül öter.
Yahya Kemal Beyatlı
Ölüm,
Bütün canlılar için kaçınılmaz son.
AsilsoyBir oda, yerde bir mum, perdeler indirilmiş
Yerde çıplak bir gömlek korkusundan dirilmiş
Süt beyaz duvarlarda çivilerin gölgesi
Artık ne bir çıtırtı ne bir ayak sesi
Yatıyor yatağında, dimdik upuzun ölü
Üstü boynuna kadar bir çarşafla örtülü
Sarkık dudaklarında asılı titrek bir an
Belli ki birden bire gitmiş çırpınamadan
Bu benim kendi ölüm, bu benim kendi ölüm
Bana geldiği zaman böyle gelecek ölüm..
necip fazıl kısakürek
Yerde çıplak bir gömlek korkusundan dirilmiş
Süt beyaz duvarlarda çivilerin gölgesi
Artık ne bir çıtırtı ne bir ayak sesi
Yatıyor yatağında, dimdik upuzun ölü
Üstü boynuna kadar bir çarşafla örtülü
Sarkık dudaklarında asılı titrek bir an
Belli ki birden bire gitmiş çırpınamadan
Bu benim kendi ölüm, bu benim kendi ölüm
Bana geldiği zaman böyle gelecek ölüm..
necip fazıl kısakürek
d_i_l_e_k
4 Şubat 2009 Çarşamba 14:11:38
ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde,
gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter.
ve serin selviler altında yatan kabrinde,
her seher bir gül açar, her gece bir bülbül öter.
Bülbülün öttüğü o yer benim mezar taşımdır,
şu solan gülün yaşı, sanki benim gözyaşımdır!
şu solan gülün yaşı, sanki benim gözyaşımdır!
bestekar10
4 Şubat 2009 Çarşamba 11:21:17
...Ve yaz gelecek bahar gelecek
Yaren ağlayıp düşman gülecek
Sanmayın dünya bize kalacak
Gün gelecek Reis’te ölecek!
Bu yazgı elbette.
Göçüp gider bedenler....
Dönülmez bir akşamın ufkundayız.... Kaçınılmaz son...
Yaren ağlayıp düşman gülecek
Sanmayın dünya bize kalacak
Gün gelecek Reis’te ölecek!
Bu yazgı elbette.
Göçüp gider bedenler....
Dönülmez bir akşamın ufkundayız.... Kaçınılmaz son...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 4.2.2009 11:16:53
Puan
: 4.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 1992
Yorum
: 7 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
hatırladığın ve hatırlattığın için teşekür ederim...yüreğim dizelerin ile...