YAŞADIKÇA ÖĞRENİYORUM HAYATI
Bütün seçeneklerim tükendi
Elimde kalakaldı yalnızlığım Kanatlandı içimdeki martılar Duygularımı gurbete uğurladım. Hayaller sığındı gözkapaklarıma Gülümsedim güneşin objektifine Hatıralar karelendi fotoğraflarda Değişim rüzgarları esiyor gözlerimde. Yaşadıkça öğreniyorum hayatı Yaşadıkça ezilip büzülüyorum Yüreğimde arabesk bir burukluk Yaşadıkça eğrilip doğruluyorum... En çarpıcı paragrafı okuyor dalgalar Dilimde mısralar karanfillendi Mavi boncuklar serpiştirdi bulutlar Mutlu çocukluğumu göresim geldi. Son karneler dağıtıldı bugün Takdirname taşır soğuk duvarlar Size bir borcum vardı geceler Alın sizin olsun karnemdeki yıldızlar. Yaşadıkça öğreniyorum hayatı Yaşadıkça eğilip büzülüyorum Zihnimde en olmadık terapiler Yaşadıkça eğrilip doğruluyorum. ŞİİR:SEDAT ERDOĞDU |
Sen,
Sadece bir masalmışsın,
Sana hiç bir zaman inanmadım….
Ben,
Sefilleri çok oynadım,
Ama hep gerçekçi oldum.
Ben,
Masallarda hiç oynamadım.
İşte bu yüzden;
Seni,
Ne anka kuşunun kanatlarında,
Ne de kaf dağının ardında
Hiç bir zaman aramadım…
Naçizane ''Eyy Hayat '' adlı şiirimden mısralarımla, duygu selinizde damla olmak istedim.
İyi ki de hayat'ı anlamamışız, anlasak O'ndan daha erken kopardık.
Tbriklerimi bırakıyorum bu güzel şiirinize.
Saygıyla.