ÖDÜNÇ BAHAR
Yüzünün yüzölçümünden kaçacak yer arıyorum
Unutmanın mümkünü yok anılarla yaşıyorum Gönlümün bir kenarına sinmiş gülen bakışların Sevdamızın küllerini kavanozda saklıyorum… Yalnızlık çok trajedik sevdan sinsi bir hastalık Hayallerim bölük pörçük umutlarım zaten kırık Kalbimin ritm bozukluğu ruhumdaki ödünç bahar Çırpınırım sularında boğulduğum yer bataklık… Karanlığın göbeğine paslı hançer saplıyorum Dudağımda tiz bir çığlık uçurumdan atlıyorum Aşkın yeşil reçetesi senin sessiz duaların Senden gelen rüzgarlarda nefesini kokluyorum… Şiir:Sedat ERDOĞDU |