Sen,
Yaşlı gözlerimde dolaşan hasret,
Sen;
Umutlarımı havalandıran usul meltem...
Nefessizim gel! Ne olur?
Gel, yaşat beni...

Hüzün kapladı bakışlarımı,
Dondu gülüşüm...
Aynadaki kadın değilim ki ben...
Gel...
Alevler, dağlar gibi yükselirken
Neden üşüyor yüreğim?

Ayrılık çanları kulaklarımda çınlıyor hiç durmadan;
Dan! Dan! Dan!
Dönüyor beynimin içinde sesler...
Daraldı nefesim...

Kapkara bir kuyudan yukarı bakıyorum;
Kurşûnî bulutlar...
Nerde yüreğimde uçuşan şen kuşlar?
Nerde uçsuz bucaksız mavilerim?
Nerde ellerin?

Yüreğime saplanıyor sessizliğin kurşunları,
Sabır taşımı çatlatamaz, biliyorum.
Nelere dayanmadı ki bu yürek...
Dayanmam gerek...
Dayanmam gerek...

Ey, yoluma inen simsiyah perde...
Ey, yüreğime saplanmış kırık, kör bıçak...
Biliyorum, güneşim yeniden doğacak...
Güneşim, gözlerinden doğacak...
Yansıyacak yüzüme sıcacık ışıkları...
Dalarken gözlerinin derinliklerine,
Ne dert...Ne tasa...
Ne hasret...
Bu derin sevgi hâlesinin içinde,
Eriyip, eriyip,
Kaybolacağım...

Hâlenur Kor

3/ Şubat/ 2009