HAYAT YOLUBu yolda hepimiz garip bir yolcu Gideni seyreden, sadece kolcu Kahve telvesinden, bakladan falcı Düşler de sadece, niye bilinmez Yaşam savaş, birbirini yiyerek Giyilmez tenleri sırta giyerek Paylaşmak her şeyi dosttur diyerek Sevmek de sadece, niye bilinmez Karın tokluğuna, geldik giderken Değersiz bir kâğıt, el kiri derken İşçiler ağıtta, patron gülerken Emek de sadece, niye bilinmez Cemil’im, Ne yaptın kendi elinle O gider öteye, bil ki seninle Randevular başlar hesap gününle Demek de sadece, niye bilinmez Cemil YILDIZ 27.01.2009 |
UMUT ve DOSTCA