PARK YOLUŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Tümüyle şiirde anlatıldığı gibi; bir olayın canlı görüntülerle aktarılabilmesi mümkün müdür?
Yaşadığınız bir olayın öyküsünü ve etkisini, sözlerle canlandırabilir ve aktarabilir misiniz? İşte, hayattan bir kesit; öylesine yalın ve dolu... İyi seyirler. Saygılarımla...
Bir kadın, yürüyordu park yolunda
Eşliğinde bir çocuk, elma şekeri ağzında Çalılardan çıkan bir adam, Sarstı onları birden, ne yaptığı hiç bilinmedi, Göz, gözü de görmedi zaten, ortalık toz duman, Tek masum varlığına sıkı sarıldı, Yani namusum dediği, elindeki çocuğa bu kadın. Çıktığı gibi, gitti; uzun boylu belki Birden yitiklere karıştı bu adam, Çalılardaki yarık, kapandı kendiliğinden, Eser yoktu ondan hiçbir yerde, Ne bir ayak izi, ne de çarık, Sendeleyen o kadın da, kendine geldi artık, Birşey olmamış gibi; soylu baktı, Çocuğu sürükledi elinden. Anlamadı bunu hiç kimse, Yol tenhâ kaldı yine, cin futbolu Böyle birşey asla olmadı, Ne çocuk bildi bunu, ne mahalle, Dil kitlendi, sükût dizboyu Mühür vuruldu sanki yüreğe, Kadın, yine aynı kadındı; Nasıl direndi bu acıya? Park yolunda bir kadın, yürüyordu Elma şekeri düşmüş çocuk, elini yalıyordu.. 09.05.1997 - 2009 |
Saygılar.