GÜLMÜYOR ŞİİRLERİM
Yorarmış yol bilmezi şu gurbet akşamları
Sılaya özlem duyar yaram azdıkça azar İçten içe çekilen hasretliğin gamları Elimde kara kalem hüzün içmeden sızar Gülmüyor Şiirlerim yokluğunda kanıyor Bembeyaz sayfalarda hecelerim yanıyor Çaresiz bakışlarım beni yine sınıyor Elimde kara kalem çileli derdi yazar Gülün dalına konan kuşlar hasrete uçtu Nefes kirpik ucunda sevmekse tek bir suçtu Kaderin oyununda adım kurbanlık koçtu Elimde kara kalem alın yazımı bozar Gökteki yıldızları onun yoluna serdim Ben Meftun düşlerimi ay ışığına verdim Onu gizli sevmiştim ben de murada erdim Elimde kara kalem aşk destanını yazar Yollarım uzadıkça yine dağlar buluştu Yüreğim yokluğuna bir sor nasıl alıştı Feryadım çöllerde o mecnunma ulaştı Elimde kara kalem eridim azar, azar Gözlerim bakışına hasretti sen gideli Yarınımsa karanlık batan güneş kederli Zaralı duy kaç aşık ödedi bu bedeli Elimde kara kalem adıma mezar kazar 26-1-2009 İST |
Elbette kalemine vardır bir olan hasta,
Değer verdim üstada selam götürür posta,
Tepeler yüksek olsada aşılır azar azar,,...(( kalemine sağlık üstadım ne kadar hoşuma gitti. keşke bende sizin kadar yazabilsem ...
kaleminize size . saygılar hürmetler ederimmmmmmmm..