her zaman yanmaya yatkın bir ömürdeydim beynimi patlatacak bir şeyler vardı ve tüm mecburiyetlerimden arınmayı seçtim hâlâ beynimi patlatacak bir şeyler var
fikrim bozuk niyetim pek âlâ bozuk
kurtulmak istiyorum, kurtulmak onca çırpınıyorum ya sadece kendime dehşetli bir şekilde bağırıyorum kuşlar bastırıyor sesimi sonra
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ÜNLEM ŞAFAĞI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ÜNLEM ŞAFAĞI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
sen ölüme hayatı bahşedecek kadar muhteşem çiçeklerle gidersin bilirim kendi bahçende yetiştirdiğin güzel çiçekler biliyorsun ya renkleri bize öğreten sensin her ne kadar ölümü şahane kılacak olsan da sen yine de gitme emi? simincik napar sonra. senin sevgi tohumunla büyümeli
Oysa ben anlatmalıydım, köhnemiş duyarsızlıkların günahlarını. Ve bu günahların laf ebeliiğinde vicdanlarını kandırarak sunni yalanlarla harcını attıkları kandırmacaları...
Gecenin inleyen vaktinde Ölü bir hayattan devaya yakarış... Süzülmüş bir acının deminde.. Sende ruh bende yaralı bir satır
Şiirler öper hicranları ve kanar yarası hasretin. Öyle bir derin sancıdır ki yüreğimizde süzülen, zamanı yakaladığımız yerden bıçaklar, dünya denilen bu mesken. Ki ömürdür bize fazla gelen bazen ve bazen de bir infilakla parçalanır düşüncelerimiz, dudaklarımızda yelkovan kanarken.
Aklımız ve yapmak istediklerimizi tamamlamayan şey neydi ve neydi bizi bu kadar bezdiren. Bilemiyorduk. Ellerimizde ölü çiçek tohumları, ki hiçbir zaman eskisi gibi olmayacak söylemlerimiz. Ruhumun dehlizlerinde gün ve gece biterken ve biterken tüm iç çekişmelerimiz, bir istek doğar bedenimizde. Toprak ve ateşin seviştiği, çamurun tenimizde tekrar ahenkle dan etmesi gibi. Bir yaradılıştır bu, kalem ve şiirin hiç ölmediği.
Hiçbir ölüm bu kadar güzel bitemezdi. Derken şair çıka geldi acısı ile boğuşan satırların arasında Elinde kağıt Dudağında ağıt Elinde kalem Dudağında ünlem