TEK AYDINLIĞIM SENDİN; SENDE BENİ MAHVETTİN
Yüreklerimiz sevdayı paylaşsa çoğalmaz mıydı?
Bu ömrü beraber yaşasak bize yakışmaz mıydı? Ayrılığı yakıştırmadığımız bu sevdaya sadakatli davransak olmaz mıydı? Gitme desem kalır mıydı?... ... Şu canımın temeliydin sen Varlığım, canözüm, yaşama sebebimdin sen Allah’a açılan avuçlarımda duamdın, gönlümün kıblesiydin sen Şu dünyada beni senden bir ölüm ayırır bilirdim; Sen ayırdın sen! Bu yalnızlıklarda yüreğimin altında eziliyorum sevgili Yarınlara çıkmak için umudum kalmadı Helal olsun yarınlarımı da yaktın sevgili Bütün düşlerimi yüzüstü bıraktığın gibi Sonbahar ayazına yakalanan ağaçlar gibi yüreğim Ama dökülen dertlerim değil sevinçlerim Nice acılarla bugünü de geçirdim Yarına ulaşacağımdan emin değilim Yarimdin Kararmayan gün/eşimdin Şimdi söyle: Sende mi beni terk ettin? Ben sana sevda adına hiç birşeyi öğretemedim Var ol sen yarim bana vefasızlığı öğrettin Yani Şimdi Yarim Tek aydınlığım sendin, sende beni mahvettin.. E.D. ANKARA 03.01.2008 |
özür dilerim........