Sen Yokken...Yine yeni bir akşam, Sırtladım geceyi omuzuma, sağ elimde, kabuk bağlayan yanlızlığım... sol elimde, nasır tutan SENSİZLİK... Yürüyorum, gövdem yollarda. Hasat sokak buruşuyor ağırlığımla. Melikşah’sa şahlığını yitirmiş, serçeler takla atıyor kaldırımlarında. Hava mı daha ayaz yüreğim mi? Çözemiyorum... SENSİZLİĞİN nemi var ya! Soğuk çok keskin bu şehirde. Öfkem sana değil kendime. Adımlarım hızlandı. Lacivert gecelere ADIN karıştı, Lacivert gecelere ADIN karıştı... Yine yeni bir sabah, Bir umut var SEN arsızı yüreğimde... Belki gelirsin? Keder taşımıyor üzerimde libaslar, Aynaların dudakları tebessümde. Bir çocuk gülüyor,bir çiçek açıyor kuru dallarda... Hava mı çok sıcak yüreğim mi? bilemiyorum... Hayalinin nur yüzlü sıcağı var ya! Güneş çok yakıyor, bu şehirde... Söylediğin her şeye inandığım gibi, Geldiğini sanıp inanıyorum. Baktığım her canlı,her nesne, Bambaşka güzel görünüyor, Sevinçten kabarıyor yüreğim! Hiç tanımadıklarımı öpesim, Tüm çocuklara şeker olasım, geliyor... YA RABBİM YA RABBİM... Kuş olup Eyüp’e uçasım geliyor! ŞÜKÜRLER OLSUN, Aldığım her soluğa TADIN karıştı, Aldığım her soluğa TADIN karıştı, Yine... Esra Leyla Oruç 16.11.2008 |