UÇKUN
Bir iskelenin başındayım, uçkun.
Mavilikler düşündeyim, şaşkın. Düşlerim sisli, iskele alaca karanlık. Ben iskelenin başındayım, uçkun. Karşıda, sislere bürünmüş bir taka , Gelmekte duygu limanına, sanki Olanca ayrılığı, almış güvertesine. Düşlerim karanlık, duyguları giyinmiş. Demir atmaya yaklaşırken, sisler içinde taka, Ben, ağlama limanından demir almaktayım. Bedenim, bürünmüş beyazlara. Düşlerdeki, sislere inat Koşmakta, denizin maviliğinin, Gökyüzünün maviliğine, karışmasına, Bir iskelenin başındayım, uçkun Sisler sarmış beynimi, düş mü , Gerçek mi, bilinmeyen hislere karışmış. Gecenin, güne başladığı anda Bir iskelenin başındayım, uçkun. Yelken açmış, duygular gitmekte, İskelede, başlayan sisli duygulara. Ya, sen varsın sonunda, ya da ölüm Bir iskelenin başındayım, uçkun. |