ıstanbul ozlemı
gurbette yasanılan ozlemle yazılmıs bır sıır
ıstanbul um hernerede yasanıyor ve yasatılıyorsan!

Tutuşturulmuş bir alevdin sen
Gözlerimde söndüremediğim
Yeşilliğin iç yakan irem kapısıydı
Tepelerinden sızan hayali şelalelerinle
Boğazın sularına dans ettirirdin
Seyrine ram olmuş şairlerin kadar
Yorgun düşen emekçi insanlarınla
Balıkçılarını selamlayan deniz kızı kulenden
Nağmelerin geliyordu kulağıma
Ah... o eski İstanbul demeyeceğim sana
Biçare türküler söylemekte yakışmaz
Derdinle yoğrulmuş, aşkınla kavrulmuş
Selamlar getir bana
Semalarından bıraktığın yağmurunla
Yaşım çok genç değil henüz otuz
Bir bayana yakışırmı ömrün ortasında olmak
Ama tarihin davetkar, çarşıların bereketli
Camilerinde sezilir ömrün akibeti
Gönül evimin tahtında oluşturduğun saray
Koynundaki saraylardan kıymetli
Sen yaşanılası şehir, sen evlerinde şaşa
Ey güzeller güzeli !.... ŞEHR-İ ALA


Şeyda Koç