* * *

Boyun bükmüş, mor menekşem.
Pırıl pırıl, rengin solmuş.
Bir kor gibi yanar sinem.
Onun da çiçeği solmuş.
Kederimle kederlenir.
Sevincimle sevinirsin.

Gerçek dostum mor menekşem.
Halimi sen bilirsin.
Bu gün, hiç kalmadı neşem.
Sabırla, beni dinlersin.
Beni yalnız sen seversin.
Gerçek sırdaş, mor menekşem.

En sevdiğim gülden sonra mor menekşem çok severim böyle bir şiir yazmanız inanın beni çok sevindirdi, benim de yazdığım bir şiirim var mor menekşeme yakında eklerim inşallah, sizinki de çok güzel olmuş sımsıcak sırdaş dostane harika bir şiir menekşeye yazılan, bu kadar sevilen boynu bükük asaletinden, kaldırsın artık o mağrur başını mor menekşem utanacak bir şey yok ki! mor menekşem sevdiysen sevdin morarma hicabından sevmek ayıp değil ki çok kutsal bir duygu Yaradan sevin demiş biz de seviyoruz herkesi, sevmeyenler utansın seven gönülleri!...
Harikasın gül çok güzel bir şiir olmuş tebrikler sana can-ı gönülden sevgin yüreğin kalemin daimolsun dilerim sağlıcakla kal canım

Şiir adına saygılar ve sevgilerimle

* * *