Çile yumağına etin de kirman
Döndüm durdum yaban ellerde gülüm
Hiçbir tesellide yok imiş derman
Bir ömür öğüttüm yıllarda gülüm…


Boş versem, unutsam değil ki elde
Açılan gül solmaz imiş gönülde
Şimdi dünya denen şu gurbet ilde
Ağlayan nağmeyim tellerde gülüm…


Nedensiz, habersiz gittin gideli
Mecnundan beterim divane deli,
Yıllar yılı her dem Kerem misali
Savrulur tozarım küllerde gülüm…


Hasretin bir ömür yürekte kordu
Can, o korda derman aradı durdu
Mecnun için başka çare mi vardı
Leyla’sı serapken çöllerde gülüm…


Zaman tarlasında hep sızı derdim
Baharlar tükendi, hazana erdim
Hüznün deryasında dolandım durdum
Dağılmış, dökülmüş sallarda gülüm…


Cevapsız sorular fikrime ziyan
Ruhumu kemirir durur an be an
Yâdından ırasam, koymaz hatıran
Kokuların hâlâ yellerde gülüm…


Kendimi yollara vurdum her akşam
Divanece gezdim durdum her akşam
Sanki hayalini gördüm her akşam
Artık geçmediğin yollarda gülüm…


Cemal Varol, İstanbul

kirman: Anadolu’da birçok yerde hala kullanılan; kadınların örgü ipi eğirmek için kullandıkları bir el aleti.

............................................................
AÖNÜL DOSTLARINDAN
............................................................


GÖNÜLDE İLHAMLAR UÇUŞAN KUŞTU
AŞKIN MISRA YAKTI DEFTER TUTUŞTU
NE ÜMİT VERDİLER NE DE BİR MUŞTU
KOKARSIN RENGARENK GÜLLERDE GÜLÜM.................Bayram Ali Bülbül


can oldum canıma, lakin ne fayda
sen yoksan ışığı yansıtmaz ay da
bülbülün feryadı gerilen yayda
yine de ötmedi dallarda gülüm.................................siyahtakibeyaz


Kaldır bulutları göreyim yüzün
Cananı arıyor bak iki gözüm
Diriliştir bana inan tek sözün
Silemem yazımıı ellerle gülüm..................................onurumsun(Türkan Dinçer)


Alları karaya çevirdim gülüm
Ölüm vuslat oldu gittğin o gün.
Kalmadı bağımda açan sümbülüm.
Oy !seni cennetde bulayım gülüm..............................mecruh (Ali Işık)


Bir şarkı oluyor geliyor dile
Anlatılmaz yirmi dokuz harf ile
Aşkın ile uzar yollar nafile
Ararım visali tullarda gülüm....................................Fatimâ Hümeyrâ Kavak
..............................Tul: Ömür ve hayat. Uzamak. * Zaman çokluğu bolluk.


VUSLATIN BİR HANÇER BAGRIMI DELER
YOKLUGUN HER GECE SABRIMI DENER
SENSİZ HAYALLERİM UMUDUM SÖNER
GÖZÜM YAŞLI BAKIP YOLLARA GÜLÜM................HÜSEYİN ATMACA OGLU..ESRARİ


KİMİ ZAMAN YAR YANINDA HOŞ İDİM
ZAMAN OLDU AĞUSTOSTA ÜŞÜDÜM
YILLAR YILI HEP SIRTIMDA TAŞIDIM
BİR VEFA GÖRMEDİM KULLARDA GÜLÜM..................İBRAHİM KARAÇAY