UNUT NASILSA YAŞANMADINe tren sesi Ne martı çığlıkları kalsın kulaklarında Ne söylenmemiş sözler Dudaklarında Her şey benim kurgularımdı Uçtu meçhule gün batımında Unut nasılsa yaşanmadı Duymadı kuşlar Uçurtmalar sağırdı Sen uzaktın şehir pusluydu Sonrası derin bir yalnızlık zulası Güneş suda erir gibi İmdat çığlıklarıyla Gözlerimin ferini alıp Ardında zifiri karanlıklarla Kurşun yüklü kaldırımları bırakıp gitti Unut nasılsa yaşanmadı Uzak yürek iklimleri Sıcak bahar yağmurları biriktirsin Belki bir bahar akşamı Düşer yediveren gül dalına Kuruttuğum göz yaşı. Belki yine gelirim Haberin olmaz Bir vapur iskelesine Bilirim her zaman En son sözü ayrılık söyler Yutkunamadığın bir yumru Düşer nefes borusuna insanın Bir titreme bırakır dudaklarına Sen düşünme bunları Nasılsa yaşanmadı Her şey benim kuruntularımdı… 27/02/2008 Orhan Bektaş |
Ne martı çığlıkları kalsın kulaklarında
Ne söylenmemiş sözler
Dudaklarında
Her şey benim kurgularımdı
Uçtu meçhule gün batımında
Unut nasılsa yaşanmadı
Duymadı kuşlar
Uçurtmalar sağırdı
Sen uzaktın şehir pusluydu
Sonrası derin bir yalnızlık zulası
harika bir çalışma daha
tebrik ettim