Su Bestesi/Çayın Sesi
Semaver semaya salarken nefes.
Demlik de dem sürer enfes mi enfes. Şeker sabredemez atar kendini. Bardak şeffaf oda camdan bir kafes. Gelince tepside ince belliler. Sohbeti kuşatan duvarlar güler. Susar bekleyenler kesilir her ses. Söylenir sessizce sıcak türküler. Semaver bakırdan bardak billûrdan. Çayın rengi çarpar sanki de nurdan. Eser yoktur bu meydanda kahırdan. Çın çın öter kaşık çayın harından. Su güler ateşte kızıla çalar. Can usaresini sulara salar. Onsuz tutmaz ki gözleri uykular. Hem leziz hem sıcak ayrıca enfes. Rengi camı süsler dağılır sisler. Gelip de ortaya coşunca hisler. Kaşıkla bardakta mest eden sesler. İçen şiir yazar şarkı besteler. Gahi sağlar içer, gahi hastalar. Sıcacık gülüştür onla güfteler. Sanki eller bardakla gül desteler. Her yudumda ayrı ayrı besteler. Ankara,20.01.2009 İ.K |
Şiiriniz tam bir kelimeler armonisi olmuş.
Tebrikler…