Geç Masalın Ölüsü
.
Her yönde aynalar Duvarların dili bozuk Konuşmuyor yansımalar Geç kalınmış Sus olmuş duman Koyularda bulutlanmış ak sis Bacalardan tütüyor Bir tarafın zemheridir Öteki temiz Sıkıyorsa dersin kaç Sıkmadan sökül Kurtuluş sulardaysa Bilirsin de Arınmak masal Uykun var rüyada Göremediğin Görmek için yırtınsan da Gerçeğin öğrenir sonunda Der “ Yaşa! ” Erken de varsan Gömülmüyor her ceset yatağına Bir ben eksikmişim Tuzluymuş toprak Öyle diyor rahmetli Mehmet Amca… Dillendiği yerden Çağırıyor Duyuyorum Geç kalma! Nasıl yıkanır dem İşte o dem deşer kendini Musalla taşında gözyaşlarıyla Nefse ses veren sazın sözü Dolanıyor da dilimin kekeme kıvrımlarında Çözülemiyorum Küfrediyorum yaradana Sonra korkuyorum aciz Af dönüyor derviş İnlemelerim havadar Doluyor Sema Hiç değil Bilmezsiniz Kaç kadının faili meçhuldur İntiharlar peri Cenazeler ak pak Utanın! ! ! Şaşırmadan kör kalanlar Bu sefer Yetişirim belki Semalar hazır İkindiye Geç kalmazsam . . . 18.01.09 |