AYDINLIK DÜNYAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiirimle Açıkilöğretim ve Açıköğretim Liseleri arasında, Cumhuriyetimizin 80. Yıl kutlamaları kapsamında düzenlenen "Millî Mücadele, Atatürk ve Cumhuriyet" konulu şiir, öykü, resim, fotoğraf yarışmasında Türkiye Birinciliğine seçildim.
Saygılarımla... Bir de şunu söylemek istiyorum: Yıllar sonra ülkemiz yine böyle bir karanlığa gömülüyor!! HER BİRİMİZİN İÇİNDE MİLYONLARCA ATATÜRK VAR!!! NEYİ BEKLİYORUZ?? Daha fazla söze gerek yok... Saygılar...
Bir duvar vardı
İki dünyayı ayıran. Bir tarafı karanlıkların Bir tarafı aydınlıkların dünyasıydı. Karanlıklardaydık hepimiz. Bir kapı var mıydı duvarda? Onu bile bilmiyorduk. Ama hepimizin istediği, Aydınlık dünyada yaşamaktı. Öyle umutsuzduk ki, Yıldızları bile göremiyorduk. “Kesin bulutlar vardır” diyor, Gözlerimizi havaya kaldırmayı Düşünemiyorduk. Derken… Güneşi kıskandıran parlaklıktaki Sarı saçlarıyla. Göklerin maviliğini Gözlerinde taşıyarak, Karanlık dünyamızda, Bir ışık doğmuştu. “Perdeleri açıp, Işığın içeri girmesini sağlamazsanız, Kapıyı da göremezsiniz.” Demişti kurtarıcımız. Artık perdeler açılmış, Işık içeriye girmiş, Kapıyı da görüyorduk. Engelli koşu başlamıştı. Biz engel tanımıyorduk! Ne gelirse önümüze, Deviriyor, deviriyorduk. En sonunda, Kapıya gelmiştik. Biz o kapıyı açmadık! Önümüze çıkan her şey gibi, O duvarı da devirdik! Ve şimdi… Biz de yaşıyoruz. Sonsuza kadar da yaşayacağız Cumhuriyet dünyasında! Nevruz ÖZCAN |
saygılar