yitik
aynı dağlardan gelmişiz
yüksek platoların çocuklarıyız suları kaynağından içip bir öğün soğan ekmek öbüründe ala geyik yemişiz kurtlarla kuzu kapmaca oynamışız birimiz şehir kabadayısıdır birimiz eşkiyadır,asidir gergefimiz fırtınalıdır bünyemiz mağrur ve kale gibidir yüreklerimiz gözlerimiz dağ yeşili,toprak grisi bir yabancının gözlerine bakar gibi ırak bakma gözlrime sen cizrelisin adın reyhan ben aşkaleden baran coğrafya dersi ne derse desin bu zor zamanlarda bu rezil şehirlerde aynı dağlardan gelmişliğimiz hoyratlığımız çileli ömrümüz toprağımızın rengi gibi yüzümüze yansır esmer ve sarışın ve seni toprağım gibi sevdim atalarım gibi sevdim bu çetrefil yaşantılarda yaşamın kalleşliği değildir bizi ufaltan ne de azala azala sen ve ben kalmışlığımız bu rezil şehirlerde bizi yıpratan kaçışımızdır kendimizden gözlerimizin birbirinden kaçışı ellerimizin ellerimizden gizlenişi yüreğimizin çırprnışını bastıran ellerimiz bir tanıdık ele ölesiye hasret ellerimiz aynı kanın birleşmeye en çok yakıştığı ayrık ellerimiz bizi birbirimizden esirgediğimiz sözlerimiz bizi ozan yanımız lal etti sevdamız başka sözlerde ahengini yitirdi başka sevdalar oturmadı sesimizin tınısına sağır olduk dönüp kendimize bakmayınca bakmayı unuttuk bir yabancının gözlerine bakar gibi muallak bakma gözlerime bu şehrin kalabalıkları kadar aşinayız bu şehrin kalabalıkları kadar yitik |
bizi ozan yanımız lal etti
sevdamız başka sözlerde ahengini yitirdi
başka sevdalar oturmadı sesimizin tınısına
sağır olduk
dönüp kendimize bakmayınca
bakmayı unuttuk
sevgiyi yaşarken neden içimizden geçenleri söyleyemiyoruz , sevgimiz kaybettikten sonra mı fazlalaşıyor yoksa bizler kendimizi mi göremiyoruz görmeyi arzuladığımız gözlerde.Yüreğinizdeki sevgiler hiç bitmesin zaman zaman kendimizin önemini de unutmamalıyız ki aynaya bakınca onun yerine sen kalabilesin...Emeğinize,yüreğinize sağlık.Sevgi ve saygılarımla...