GECEYDİN....
Geceydin;
Tüm gerçekliğimle içine daldığım Hayata dair, Köhneliğinde hayaller kurduğum Her köşe başındaki,kara gölgelere İçinde parlayan ayışığındım... Her gününe farklı gelmekteydim Bazen hilal, Bazen dolunay.... Ama hep senle dolu doluydum... Geceydin; Herkesin ürktüğü, Gölgelerin büyüdüğü, Aydınlığa başkaldıran Gizemli bir büyüydün... Geceydin;Ay`la ayışığında bütünleşen Geceydin; Gizemine sığındığım, Koynunda huzur bulduğum... Geceydin; Sendeydim,içindeydim Bazen üstümü kara bulutlar örtsede, Uğultuyla karışık titrerdi nefesim, Yüce dağlarda yankılanırdı sesim... Çırpınırdım;kara bulutlardan ayrılmaya Karanlığında ayışığımı göstermeye... Sendeydim... Sen benimle,ben seninle vardım... Geceydin; Huzur bulduğumdun, Başkaldırdığım,asiliğimdin... Haykırışımdın,gözyaşımdın... Karanlığında parladığım... Tenhalığında gizlendiğim herşeyimdin... Sen geceydin, Ben ayışığı... Güneşin ilk okuyla körerttin beni Güneşin görkemine kapılıp, Teslim ettin ay ışığını Artık gece değilsin... Güneş kadar parlamasamda Gökte ben hep varım Ama sen.... Güneşin ışığında yok olansın.... ............ ........ tuğbay |
bir kıtada ben ekleyim
geceler söz dinlemiyor
soğuk esiyor rüzğarlar
aşk buysa canım yanıyor kanım donuyor
bırakma ellerimi sensiz olmuyor
yoruldum yoruldum seni sevmekten yoruldum.