Bitmez Yokuşlar...
Çıkmakla bitmez bu yokuşlar arkadaş.
Dur da bir soluklan. Ne gelirse aceleden gelir. Bekle bir dakika, Bir kuş uçsun Bir rüzgar essin şöyle Bir iki bulut taşınsın, Galata’dan Yeni Camii’ye. Şimdi at bir adım daha. Vur kendini bitmek bilmez yollara. Sonunda sükunet olduktan sonra. Ölüm olsa sonunda Gidilir... |
Ölüm olsa sonunda
Gidilir...
ço güzel buldum bu şiirinizi de...
ölüm zaten sonsuz sükûnet değilmi?
tebrikler.