AYNALAR
Işığın önünde yumulurken gözüm !
Açtığımda karşımda;ve bir yabancı Yankılanır beden ve lisansız sözüm Duruşu bambaşka ve bir yalancı..! Gariplik çekerken bir an kendime Aynadaki dünya beni çağırır Bir cam perde iken karşı derdime ! Bu gafletten uyanan bir çığlık bağırır ! Gözlerimiz bir biri içine sessiz dalarken; Taklitler yabancı,hangimiz ruhsuz ? Bedenimi bir koca boşluğa salarken Sancılanan yalancı karakter huzursuz ! Bir ürperti çökerken bu bedene ! Yoksa ruhum mu bedenle ikizleşti ? Tüylerim dikenleşmiş,bu çıplak tenle ! Bu yalancı ruhum birden akisleşti..! Necip Furkan Şimşek |
çöl ellerim derya umman.
hangini tamir etsem
kapımda durur iki hancı..
ruh hallerinin kişilik çatışması gibi algıladım.güzeldi şair.
saygılarımla.
cemilmelih.