YAĞMUR VESİLE (ANNEM)
Şafağı bekleyen gözler
Gafletin kucağında uykulu, mahmur Bir hasret türküsüdür yağmurla gelen, Buram buram toprak kokacak Hasret yüreğimde Yağmur vesile O ağlıyor, ben susuyorum Dinliyorum kasvetli gurbette özlemi O ağlıyor, anlatıyor Ben dinliyorum Düşen her damla bir nota Söylediği ezgi hasret gurbet "Anam" diyorum Boşanıveriyor bulutlar Gözlerim doluyor "Anam" diyorum! Gece ve yağmur Alabildiğine dertli çaresiz Gökler ağlıyor gece dinliyor Şuramda taşıdıklarım Dostlarım Sılada bıraktıklarım Onlar uyuyor Ben seyrediyorum Gurbet dedikleri hasret mesafesinden Bırakıyorum ağlasın mahmur gözlerim Issız gecede zavallı ben Ağlıyorum Dert küpüydüm Yağmur vesile!... BORNOVA 19.11.1984 |
kimseler bilmesin ağladığını gardaş
yağmura inat
artık ağlama
al sana bahar
alabildiğine
paoatya
dağlar