Efsunlu Alan…
Gözümün gördüğü, nurdan bir cisim,
Gönlümün daldığı, efsunlu alan… Bulamam yıllardır, bu aşka isim, Hasrette hakikat, vuslatta yalan… Silemem alnımdan bir harfi bile, Yaşarım, hazsa haz, çileyse çile. Hûda’dan bir lütuf, mucize ile, Sen olsan diyorum kapımı çalan… Damarlarımda kan, tenimde cansın, Ömre bin haz katan, bir heyecansın. Senin ben sandığın, aslında sensin, Seni benden atsam, sıfırdır kalan… Kokunu taşıyan yeller esende, Bütün hissiyâtım toplanır sende. Neyleyim bir kere olmuşum bende, Varsın etsin sevdan, ömrümü talan… Ne bu hasretimi ağyâra derim, Ne de sana zerre sitem ederim. Derdimi gizlice çeker giderim, Benim, bu imkansız sevdâya dalan… Korkarım günbegün, yaram azarda, Yanarım ömrümce, ah ile zârda. Ancak, ey sevgili, bil ki mezarda, Beklenecek beni, sevdâya salan… Veli BOSTANCI |
Yüreğin,kalemin var olsun Veli abi.
Sevgiler...