Gel… Gel… Gel…
Azâbım, âhiri bahârdır diye
Tattığım kışlara sığmaz oldu, gel… Gazâbım, yıllardır zâlim feleğe Attığım taşlara sığmaz oldu, gel… Sevdan var sâdece duygularımda, Şevklerim de senden kaygılarım da. Özlemim, sığacık uykularımda Yattığım düşlere sığmaz oldu, gel… Niye buyurmazsın gönül tahtıma, Hiç mi hürmetin yok bunca cehtime. İsyânım, gülmeyen kara bahtıma Çattığım kaşlara sığmaz oldu, gel… Düştüm bir yangının tam ortasına, Damlamaz damla haz imdat tasına. Hüsrânım, bin hırsla gam pastasına Battığım dişlere sığmaz oldu, gel… Çöktüm baka baka uzun yollara, Döndüm hazan vurmuş kuru dallara. Hicrânım, çağlayan coşkun sellere Kattığım yaşlara sığmaz oldu, gel… Veli BOSTANCI |
Gel yüreğimdeki sızı kaybolsun
Senle başladı senle son bulsun
Gel dünyam dursun...
Tebrikler güzel bir şiir okudum...