KALBİMİN ACISIKalbimin çeperini yırtan bir acıdır Yayılan damarlarıma Uykumun sessizliğinde Yıldızlar taklar kurarken Savruluyor uçurtmaları çocukların Yıkılmış dünya-evleri arasından Yağmur kovalıyor güneşi Gökkuşağı doğurmak için… Anılar diziliyor gözlerime Bazen az durup bakıyorum Kimisinde yaşıyorum yeniden Lakin zaman nasılda akıyor Bir nehrin denize döküldüğü yerden Martıların çığlığında gizlidir Dalgaların neden dövdüğü kayaları Hayallerim uçuyor görüyorum Korsan gemilerin yelkenlerinde Bir tek yüreğime takılmış attığın çapa Uzaklaştıkça canım yanıyor Kalbimin çeperini yırtıyor Çekildikçe suları denizlerin Bu gelgitler de olmasa Biliyorum karıncalara yem olacağım Ama olsun yeniden dönmektense denize Karada bir karıncayla yaşamak Her halde kötü değildir nefessiz kalmaktan. Orhan Bektaş 31/10/2008 |