ÇOCUKLUĞUMU KÖYDE BIRAKTIM
harman yeri kurulurdu
tepenin yamaçlarına köyümün papatyalar açardı genç kızların entarilerinde olgunlaşan karpuzlar çatlatılırdı el tutulmaz çeşmelerde koşardık çocuk yüreklerimizle. elma ağacına astığımız salıncak kopardı dalından yeşil elma düşerdi yamacımıza. kurtlu gömleklerimiz karadan toprak olurdu annem kızardı tezek kokan elbiselerimize bakarak dedem bakardı anneme,annem dedeme bakınca dedemin gözlerine ortağım derdim dedeme içten içe,kendimce susardı annem susardık çocuk yüreklerimizle. çileği tarlasında yerdik domuzların eşelediği izden geçerek ağaç dalında bir başka olurdu ay Kadir emminin kızıyla omuz omuza ayın batışını izlerdik dalardık çocuk yüreklerimizle. İsmail HAŞİMOĞLU |
BU BİZİM KÖYÜMÜZ
HARMANLAR
ÇİÇEKLİ FİSTANLAR
VE TEZEK
TEBRİKLER
SELAMLAR