akıp gidiyor zaman kollarımdanakıp gidiyor zaman kollarımdan üstelik hiç acıtmadan anlayamadığım geri dönüp bakmak istediğim o kadar çok şey varken hatalar yalanlar günahlar belki değiştirirdim yaşamın anlamını bu yaşta anladım pişmanlığımı yok oluyorum her geçen günde biraz kendi içimde kibirsizce acıtmadı ellerin gittiğinde hüznün hasrete döndüğü bir yokluk gecesinde haykırdım tüm gücümle üstelik hissetmedi hiç kimse bekledim öyle çaresizce ağladım sessizce akıp gidiyor zaman kollarımdan üstelik de hiç acıtmadan siyaha beyazla yazmak istedim heceleri dökülüp gitti renksiz betonarme bir gride küçük kumdan beyaz kalelerim ben kendimi bile aynada özlemişim pişmanlıktan yalanlardan hatalardan ağladım hiç usanmadan geri dönmek isteyipte dönemeyince çaresizlikten delirten harika bir rüya gibi akıp gittim geceye uyanmak istememecesine ama hayat akıp gidiyor işte kollarımdan üstelik hiç acıtmadan........ vkeskin |
Teşekkürler.